پل خواجو
درباره پل خواجو:
پل خواجو، بر روی رودخانه زایندهرود در شرق سی وسه پل قرار دارد. پل خواجو را همچنین “پل شاه”، “پل بابا رکنالدین” (مسیر رفتن به خانقاه و آرامگاه بابا رکنالدین و تخت فولاد) و “پل حسنبیگ” (نام پل قبلی که در زمان شاهعباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شد) هم نامیدهاند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شدهاست.
در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوص، که به بیگلربیگی شهرت دارد بنا شدهاست که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم اکنون نیز وجود دارد. طاقهای پل خواجو دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است.
درازای پل خواجو ۱۳۳ متر و پهنای آن ۱۲ متر است. این پل را به نامهای دیگری نیز خواندهاند ولی به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو معروف است. پل خواجو که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار میرفت، بیشتر به منزله سد و بند بودهاست.
در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که (شاه نشین) نامیده میشود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده میشدند.
در گوشههای ضلع شرقی پل خواجو دو شیرسنگی وجود داردکه ظاهراً نماد سپاهیان بختیاری محافظ اصفهان و زاینده رود هستند.
پل خواجو دارای ۲۴ دهانهاست که از مکعبهای به دقت تراشخورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیدهاست.
پل خواجو یکی از پلهایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوسهایش نقش داشتهاست. هنگامیکه دریچههای سد بسته میشدهاست، سطح آب در پشت پل بالا آمده و سبب تسهیل آبیاری باغهای بسیاری در طول بالادست این پل میشدهاست.
آدرس پل خواجو:
ایران، اصفهان، ۲ کیلومتری شرق سی و سه پل، انتهای خیابان کمال اسماعیل، پل خواجو