سمنان دارای معادن فراوان و چاه نفت است. شغل اهالی سمنان در کنار امور اداری دولتی و مشاغل خدماتی؛ اشتغال در زنجیره تولید و فروش این مواد معدنی می باشد.

صنایع دستی شهر سمنان عبارت‌اند از:

(۱) سفال و سرامیک،

(۲) دستباف‌ها،

(۳) پلاس و کرباس،

(۴) پارچه‌های پشمی،

(۵) چادرشب‌های ابریشمی و پشمی،

(۶) نمدمالی،

(۷) گلیم بافی، و

(۸) قالی بافی.

جمعیت شهر سمنان:

حدود ۲۰۰ هزار نفر

موقعیت جغرافیایی سمنان:

شهر سمنان در فاصله ۲۲۰ کیلومتری شرق تهران، ۱۸۰ کیلومتری غرب شهر شاهرود، ۶۷۰ کیلومتری غرب مشهد، ۱۹۷ کیلومتری جنوب ساری، و ۲۰۷ کیلومتری جنوب سواحل بابلسر واقع شده است.

در جنوب شهر سمنان مناطقی چون دشت کویر، ریگ جن، تپه دلازیان، و تپه‌های میرک دلازیان وجود دارد که از مهمترین ویژگی‌های جغرافیایی سمنان به‌شمار می‌روند.

رودخانه فصلی گل رودبار در شمال غرب شهر سمنان با سرچشمه گرفتن از رشته کوه‌های البرز و گذر از شهر درجزین به دشت کویر می‌ریزد.

تاریخچه سمنان:

سمنان در دوران باستان بخشی از چهاردهمین ایالت تاریخی ورن (ورنه) از تقسیمات شانزده‌گانه اوستایی بوده است.

سمنان در طول دوران امپراطوری هخامنشی پارس، شهر مهم و دارای شکوه و بزرگی بوده است.

پس از حمله اسکندر مقدونی که منجر به سقوط امپراتوری هخامنشی و ایجاد امپراطوری سلوکی (سلوکوس یکی از سرلشگرهای اسکندر بود که بعد از مرگ اسکندر منطقه ایران سهم وی شد) در ایران شد، منطقه‌ای که سمنان را رهبری می‌کرد، به عنوان کومش شناخته شد.

آغاز دوران باشکوه‌تر و رونق شهر سمنان، پس از روی کار آمدن امپراطوری اشکانیان بود.