بندر چابهار

درباره بندر چابهار:

کلیات:

بندر چابَهار یکی از شهرهای جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان ایران و تنها بندر اقیانوسی ایران می‌باشد که در کرانه دریای مکران (عمان) و اقیانوس هند قرار دارد.

 لنگرگاه بندر چابهار قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است.

 بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی، که نزدیک‌ترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه (افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آبهای آزاد است از اهمیت فراوانی برخوردار است و سازندگی و سرمایه‌گذاری فراوانی در آن صورت گرفته است.

 بندر چابهار یکی از مهمترین چهار راههای کریدور شمال­جنوب بازرگانی جهانی است.

بندرچابهار علاوه بر موقعیت بازرگانی، دارای جاذبه‌های گردشگری فراوان تاریخی و طبیعتی نیز است.

 

 

اقتصاد بندر چابهار:

اهالی بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی این بندر، دارای مشاغل فراوانی در زمینه تجارت و حمل نقل هستند.

ماهیگیری از مشاغل سنتی اهالی بندر چابهار است.

 

 

مساحت بندر چابهار:

حدود ۲۵ هزار کیلومترمربع

 

 

جمعیت بندر چابهار:

حدود ۱۲۵ هزار نفر

 

 

موقعیت جغرافیایی بندر چابهار:

بندر چابهار در ارتفاع ۷ متری از سطح دریا قرارگرفته ‌است.

شهرستان چابهار حدوداً دارای ۳۰۰  کیلومتر مرز آبی در دریای عمان (مکران) می‌باشد.

بندر چابهار هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکا است و دارای شرایط آب و هوایی کاملاً همانند بندر میامی است.

خلیج چابهار با بریدگی طبیعی و استثنایی خود، بزرگترین خلیج ایران در پیرامون سواحل دریای عمان به‌شمار می‌رود و نزدیکترین آبراه به اقیانوس هند است.

بندر چابهار در فاصله:

 ۶۵۴ کیلومتری جنوب زاهدان،

 ۱۵۹۲ کیلومتری جنوب مشهد،

 ۱۸۱۴ کیلومتری جنوب شرقی تهران،

 ۱۵۰۶ کیلومتری جنوب شرقی اصفهان،

 ۱۲۲۲ کیلومتری جنوب شرقی شیراز،

 ۸۳۷ کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان،

 ۶۷۰ کیلومتری جنوب شرقی بندرعباس،

 ۹۷۰ کیلومتری غرب بندر کراچی پاکستان،

 ۱۸۵۶ کیلومتری جنوب غربی کابل افغانستان،

 ۱۸۶۳ کیلومتری جنوب عشق آباد ترکمنستان،

 ۲۵۶۳ کیلومتری جنوب غرب سمرقند ازبکستان،

 ۳۴۸۴ کیلومتری جنوب غربی بیشکک قرقیزستان، و

 ۴۳۴۴ کیلومتری جنوب غربی آستانه قزاقستان واقع شده است.

 

 

تاریخچه بندر چابهار:

در فاصله سالهای ۱۲۷۰ هجری قمری تا ۱۳۰۷ خورشیدی منطقه چابهار بین دولت مسقط، انگلیسی­ها، دوست محمد خان (حاکم بلوچستان)، و دولت مرکزی ایران دست به دست می­شد و انگلستان سعی در جدا نمودن این منطقه از ایران می­کرد.

 در سال ۱۳۰۷ حاکمیت ایران بر منطقه بلوچستان و بندر مهم چابهار به طور کامل تثبیت شد.

در سال ۱۳۵۲ خورشیدی طرح جامع راه اندازی بندر چابهار آغاز شد. در همین راستا قراردادهایی نیز با پیمانکاران منعقد گردید، چند سال پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ خورشیدی مجدداً این پروژه از سر گرفته شد و در سال ۱۳۶۲ عملاً به بهره‌برداری رسید. البته تکمیل این پروژه تا چند سال بعد نیز ادامه پیدا کرد.

 

 

فرهنگ بندر چابهار:

مردم بندر چابهار  و به طور کلی اهالی منطقه بلوچستان یا مُکران به زبان بلوچی و زبان جدگالی سخن می‌گویند.

 بیشتر اهالی مُکران و همچنین بندر چابهار مسلمان، اهل سنت و پیرو مذهب حنفی هستند.

مردم بندر چابهار همانند سایر مردم منطقه مکران رسومات مخصوص خود را در تمام اعیاد و عزاداری‌ها انجام می‌دهند.

مردم بندر چابهار مانند دیگر مردم ایران، عید نوروز، چهارشنبه سوری، مراسم ماه رمضان، شب یلدا و مراسم ویژه‌ای مانند دیگر بلوچ‌ها برگزار می‌کنند.

اهالی بندر چابهار موسیقی زیبایی دارند که به گوش هر ایرانی آشناست.

 لباس مخصوص زنان و مردان بلوچی در این سرزمین به تن‌شان دیده می‌شود.

 از دستان هنرمند ساکنین بندر چابهار آثاری چون: سوزن‌دوزی، سکه‌دوزی، گلیم‌ بافی و حصیربافی خلق می‌شود.

بندر چابهار نیز همانند دیگر شهرهای خطه جنوب دارای غذاها و شیرینی‌های محلی است که عطر و بویشان، بی‌نظیر است. بتوماش، شودوده، ماشینگ، کورک، گلوهک، ناروش، پاکگین ماهیک، خوراک خرما و کنک از جمله غذاهای محلی این منطقه‌اند.

 

 

آب و هوای بندر چابهار:

همجواری منطقه آزاد چابهار با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن در مسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب گردیده ‌است که بندر چابهار دارای آب هوایی گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی باشد.

بندر چابهار گرمترین نقطه ایران در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است.

بطورکلی آب و هوای بندر چابهار دارای کمترین تغییرات در فصول چهارگانه سال است و درجه رطوبت تنها در ماههای اردیبهشت و خرداد بالا می رود.

جاذبه های گردشگری چابهار: