آرامگاه بابا کوهی
درباره آرامگاه بابا کوهی:
باکویه شیرازی یا علی ابوعبدالله ابن باکویه که به باباکوهی نیز مشهور است از شاعران ایرانی قرن ۴ هجری قمری است. وی در جوانی به کسب دانش های تکمیلی پرداخت و با بیشتر ریش سپیدان نامی آن روزگار دیدار کرد و هنگامیکه شیخ ابوسعید ابوالخیر دانشمند سرشناس به نیشابور رفت ابن باکویه به جای شیخ عبدالرحمن سلمی در خانقاه پرآوازه آن شهر به ارشاد سرگرم بود، میان او و شیخ ابوسعید گفتگوهای گوناگون یزدانشناسی درگرفت و ابوسعید به پرسشهای وی پاسخ داد. همچنین در نهاوند میان ابن باکویه و شیخ ابوالعباس جانشین شیخ بزرگ ابوعبدالله خفیف شیرازی دانشمند نامدار، درباره تصوف و طریقت مناقشات فراوان روی داد و آن شیخ به فرهیختگی و فرازمندی و گستره آگاهی ابن باکویه معترف شد.
جامی سراینده بزرگ سده ۹ هجری قمری در کتاب نفحات الانس مینویسد، خواجه عبدالله انصاری از ابن باکویه چندین بار به تجلیل یاد کرده و به انتخاب خود ۳۰ هزار حدیث و ۳۰ هزار حکایت از او بازگو کرده است و بویژه بارها گفته است که ابن باکویه ملک بوده است و از همه دانش ها با نصیب و حتی او را بزرگترین شیخ روزگار خود دانسته است و از این که نسبت به خواجه بیش از دیگران توجه داشته، به خود بالیده است.
عبدالله باکویه پس از سالها جهانگردی دوباره به شیراز برگشت و چند سالی را دور از مردم و هیاهوی شهر در اشکفت کوه شمالی شیراز که آن را صبوی میگفتند عزلت گزید و به نیایش پرداخت و در سال ۴۴۲ هجری قمری درگذشت و پیروانش وی را در خانقاهش که امروزه آرامگاه اوست به خاک سپردند. در این کوه کهن ترین چشمه ایران که هنوز جاری است قرار دارد.
آدرس آرامگاه باباکوهی:
ایران، شیراز، بلوار جمهوری اسلامی، راه خاکی و سربالای باباکوهی، آرامگاه بابا کوهی