آتشگاه | کوه آتشگاه
درباره آتشگاه | کوه آتشگاه:
آتشگاه یا کوه آتشگاه از بناهای تاریخی شهرهای اصفهان و سِدِه (خمینی شهر) و از یادگارهای ایران باستان است. این مجموعه دارای پیشینه تاریخیِ کهنی است و در زمانهای گوناگونی از آن بهره بردهاند. نام اصیل و کهن بنا “مِهربین” یا “دژِ مهربین” یا “آتشکده مهربین” بوده است و اکنون در گفتارهای عامیانه به آن آتشگاه یا قلعه ماربین میگویند.
آتشگاه در نزدیکی رودخانه زاینده رود، بر روی کوهی قرار دارد. از بلندای این تپه، تا کیلومترها از هر چهار سوی اصلی را میتوان به خوبی مشاهده کرد. این تپه از جنس سنگهای رسوبی است و از نظر زمینشناسی در دوره کرتاسه تشکیل شده است.
بافتِ ساختمانیِ مجموعه آتشگاه از لایههای خشتی است. میانِ دو ردیف خشت را هم یک لایه نازکِ نِی (که از رودخانه آورده میشده است) قرار میدادند تا بر استحکامِ آن بیفزایند. پایههای بزرگ و خشتیِ بنا تقریباً از میانه تپه آتشگاه آغاز میشوند و در بالا به ستونهایی محکم و قابلِ اعتماد تبدیل میشوند که در گذشته اتاقهایی نیز بر رویِ آنها قرار داشتهاست. در برخی جاها نیز بقایایی از راه پلههایی منظم و کنده شده در دلِ سنگ بچشم میخورد که تا بالا ادامه داشتهاست اما امروزه وجود خارجی ندارند.
در بالای تپه بنایی گِرد ساخته شده است که میتوان آن را نقطه نهاییِ معماریِ این بنا معرفی کرد. بر رویِ تپه، هیچ بنایی بلندتر از آن ساخته نشده است. این اتاق دارای هشت گوشه است و در هر گوشه یک پنجره هم رو به بیرون دارد. گفته میشود موبدانِ زرتشتی، آتشِ مقدس را در درونِ این اتاق قرار میدادهاند.
آدرس آتشگاه:
ایران، اصفهان، ۸ کیلومتری غرب اصفهان، خیابان آتشگاه ( جنوب خمینی شهر)، آتشگاه