سمیرم | مرتفع ترین شهر ایران
درباره سمیرم | مرتفع ترین شهر ایران:
سمیرم؛ با ۲۷ هزار نفر جمعیت؛ در ۱۶۵ کیلومتری جنوب شهراصفهان و در کوهپایههای شرقی رشته کوههای زاگرس واقع شدهاست.
سمیرم از قطبهای توریستی استان اصفهان میباشد.
سمیرم در دامنه پرشیب کوه بهرز و کوه سیاه قرار گرفتهاست و در واقع شهر سمیرم توسط کوههای متعددی احاطه شدهاست.
شهر سمیرم با ارتفاع بیش از ۲۴۶۰ متر از سطح دریا به عنوان بلندترین شهر ایران و بام ایران نیز مطرح است.
به اعتقاد کارشناسان قدمت سمیرم به ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر میگردد، برخی قدمت سمیرم را بسیار بیشتر از این میدانند.
سمیرم از نظر منابع آبی و طبیعتی بهترین شهرستان استان اصفهان محسوب میشود.
سمیرم رتبه دوم تولید سیب مرغوب پس از شهرستان مراغه در ایران را دارا میباشد.
سمیرم دارای آب وهوای کوهستانی با زمستانهای سرد و تابستانهای خشک و معتدل است.
سابقه تاریخی شهرنشینی سمیرم به دورة هخامنشیان بر میگردد در جنوب سمیرم مزرعهای بنام کوره وجود دارد که اکنون خرابههایی از خانهها و حتی حمام در آن بجا ماندهاست و این دلیلی بر شهر بودن سمیرم در زمان هخامنشی است، زیرا در دوران قبل از اسلام یکی از شاخصهای شناخت شهر، حمام بودهاست و دلیل دیگر اطلاق نام کوره بر این منطقه است، چرا که هخامنشیان به شهر، کوره میگفتند.
وجود تعدادی آثار باستانی و از جمله سنگ نبشتهای (کتیبههای) میخی حک شده بر دل کوهها و سنگهای استوانهای که به میل معروفند؛ که پژوهشگران از آنها به عنوان آثار عصر دوره ساسانیان یاد می کنند؛ نشان میدهد که سمیرم در زمان ساسانیان نیز در حد یک شهر بزرگ وسعت و جمعیت داشتهاست.
پس از دوره ساسانیان تا چندین قرن از وضعیت و تاریخ سمیرم آثار و اسنادی در دست نیست اما آنچه از گزارشهای تاریخی بر میآید در دوره دیلمیان سمیرم دارای دژی محکم و استوار بودهاست.
منطقه سمیرم در دوره سلجوقیان نیز شهری نسبتاً بزرگ بوده است و قلعهای استوار داشتهاست.
سمیرم در دوره سلجوقیان نقش مهمی در ارکان مدیریتی این سلسله ایفا کردهاست چنانچه غیر از کمال الدین علی از وزرای معروف این عصر، وزیران حکومتی دیگری نیز در این دوره از این شهر بودهاند.
در عصر صفوی با وجود آرامش نسبی در سمیرم، زمینهای این منطقه مورد خرید و فروش قرار میگرفتهاست البته نزدیکی آن با پایتخت صفویان یعنی اصفهان، در این امر بی تأثیر نبودهاست. البته آب و هوای معتدل سمیرم مورد پسند پادشاهان صفویه نیز بود.
در دوران بعد از صفویان، از جمله در عصر زندیه؛ سمیرم به علت همجواری با پایتخت زندیه یعنی شیراز، باز هم مورد توجه شاهان بوده است.
در عصر قاجار منطقه سمیرم در معرض تاخت و تاز قشون حکومتی بود. از عصر قاجار به بعد این منطقه عرصه رقابت و رویارویی سه ایل بزرگ بختیاری و بویراحمدی و قشقایی قرار گرفتهاست.
درسال ۱۳۲۵ خورشیدی سمیرم ازاستان فارس منتزع و تابع استان اصفهان گردید، در آبان ۱۳۲۹ خورشیدی سمیرم شهر شد و درنهایت درسال ۱۳۴۲ سمیرم به عنوان مرکز شهرستان سمیرم شناخته شد.
معماریهای دست کندی که در داخل شهر است (شامل خانههای صخرهای باستانی) از جمله جالبترین نوع معماری ایران باستان است.
ناحیهای در شهر سمیرم به نام قلعه وجود دارد ، این قلعه را میتوان به دوران اقوام کاسیها و اوراتورها که به قبل از دوران مادها میرسد نسبت داد، در دامنه محله قلعه در شمال شهر سمیرم حدود هزار خانه صخرهای گمنام و ناشناخته وجود دارد که میتوان گفت در دنیا بی نظیراست و بعضی از این دست کندهها در دامنه قلعه سمیرم بر روی دیگری و چند طبقه ساخته شدهاند.
جاذبههای طبیعتی سمیرم عبارتند از:
(۱) آبشار سمیرم،
(۲) پارک دریاچه،
(۳) پارک دریاچه،
(۴) سرچشمه بابازرنگ (شهر کمه)،
(۵) آبشار بی بی سیدان،
(۶) آبشار تقرچه،
(۷) رودخانه شمسآباد و چشمه ناز ونک،
(۸) آبشار آب ملخ،
(۹) غار دنگزلو،
(۱۰) سد حنا،
(۱۱) چشمه خوانسار،
(۱۲) رودآباد،
(۱۳) چالقفا،
(۱۴) غار پلنگ سمیرم،
(۱۵) غار چهل ستون،
(۱۶) غار شاه آباد،
(۱۷) سد کمانه.
جاذبههای تاریخی سمیرم عبارتند از:
(۱) تقرچه،
(۲) مسجد و حمام خانعلی،
(۳) مسجد جامع شهر سمیرم (محله قلعه)،
(۴) میلهای سنگی،
(۵) حمام خواجگان،
(۶) آسیابهای آبی (خانعلی)،
(۷) قبرستان و سنگ قبرهایی از اوایل عهد اسلام، و
(۸) کتیبههای ناخوانا در غار اشکفت راز در اطراف شهر.
جاذبههای مذهبی سمیرم عبارتند از:
(۱) امامزاده ابراهیم، و
(۲) امامزاده زید بن علی.
در چند سال اخیر تعداد کارگاههای صنایع دستی سنتی شهر سمیرم کاهش یافتهاست با این حال از مهمترین صنایع دستی سمیرم میتوان به قالی، گلیم و جاجیم اشاره کرد.
مهمترین سوغات سمیرم همان سیب معروف شهر سمیرم است. از دیگر سوغات سمیرم میتوان به قارا، کشک و صنایع دستی به ویژه قالی و گلیم و جاجیم اشاره نمود.
آدرس سمیرم:
ایران، اصفهان، سمیرم