روستای پالنگری
درباره روستای پالنگری:
اندكی كمتر از يك كيلومتر بعد از «ده كهنه» روستای «پالنگری نو» واقع شده است. «پالنگری» سرزمين افسانهای و محل شكل گيری افسانه ها و رؤياها است. كليات تاريخ «پالنگری» در كتاب «آفتاب كامفيروز» آمده است. بنا به روايتی، در حوالی «پالنگری» كنونی شهرك قديمی به نام «قيطريه» برپا بوده است كه محل تبعيدگاه مجرمين در عهد كريم خان زند بوده است. همچنين میگويند در «كمر زرد پالنگری» غاری وجود دارد كه هنوز كسی به انتهای آن نرسيده است. می گویند در درون آن غار موجودات عجيب وغريب و اشباح وجود دارند.
در پوزه «پالنگری» يك تخته سنگ صاف وصيقلی وجود دارد، كه اهالی به آن «قالیچه حضرت سليمان» میگويند؛ آنها معتقدند كه روزی حضرت سليمان سجاده خود را در اينجا پهن كرده و به روی اين تخته سنگ نماز گزارده است.
اوج پيشرفت «پالنگری» را در زمان سلجوقيان بوده است؛ بطوریكه «پالنگرين بيگ» يكی از اُمرای قدرتمند سلجوقی در اينجا حكومت میراند، درآن موقع روستای «پالنگری» (كهنه) يك قصابچه بوده است كه حكم مركزيت ملوك الطوائفی منطقه را داشته است و دارای مسجد، حمام، مراكز پيشه وری و پيله وری بوده است. استادكاران و سنگتراشان به طور حرفه ایی در اينجا كار میكردهاند. آثار و بقايای نمونه كارهای آنان هنوز در اين محل وجود دارد. سنگهای كنده كاری شده و با تراش زيبا بر روی قبور اموات وجود دارد كه شاهد روشن بر اين مدعا است.
«پالنگری نو» دارای يك باب مسجد شيك و تميز است كه در سال ۱۳۶۰ تأسيس شده است. در سراسر «كامفيروز» تنها مسجدی كه دارای خانه خادم میباشد، همين مسجد روستای پالنگری است كه خادم مسجد در داخل آن سكونت دارد، و به امور نظافت و نگهداری مسجد میپردازد، حقوق و مواجبش منظماً پرداخت میگردد.
امروزه در «پالنگری» حدود ۲۲۰ خانوار زندگی میكنند، كه جمعاً تعداد ۱۱۵۰ نفر را دربرمیگيرد.
آدرس روستای پالنگری:
ایران، شیراز، مرودشت، منطقه کامفیروز، روستای پالنگری