روستای صخره ای میمند
درباره روستای صخره ای میمند:
میمند روستایی صخره ای و دستکند با چند هزار سال قدمت یادآور روزگاری است که انسانها خدایان خود را در بلندای کوهها جستجو می کردند و کوه نشانه استواری، توان، پایداری و اراده شناخته می شده است.
این بنای دستکند باستانی، بی تردید از نخستین سکونتگاه های بشری در ایران به شمار می رود، دورانی که هنوز ایرانیان مهرپرست بودند و کوهها را سپند می شمردند، باوری که بعدها نیز جلوه دیرینگی و دینی داشت و همانگونه که حضرت موسی در کوه طور به پرستش می پرداخت و پیامبر گرامی اسلام نیز در غار و کوه حرا به پیامبری مبعوث گردید.
به هر تقدیر چند هزار سال پیش از این، انسانهایی دل سنگها را در میمند شهر بابک کرمان شکافتند و یادگاری را به جا گذاشتند که امروزه پس از گذشت سالیان همچنان نماد عزم، اراده و اقتدار اجداد ایرانی به شمار می رود.
هنوز کسی به طوری قطعی نمی داند روستای دستکند میمند دقیقاً به دست چه کسانی و چه گروهی بوجود آمده و انگیزه آنها از احداث چنین بناهایی چه بوده است اما انگیزه مردمان آن زمان بسیار مورد اهمیت قرار دارد، چون در آن زمان و با آن وسایل ابتدایی، آفرینش چنین مجموعة با عظمتی با معماری بی نظیر قابل تحسین است.
عدهای از محققین معتقدند که مهرپرستان از غارهایی که با دست در دلکوه کنده اند فقط برای عبادت و دفن مردگان استفاده می کردند و بعد از مدتی بنا به اضطرار ناشی از آب و هوا و یا هر عامل محیطی مؤثر دیگری، این غارها را برای سکونت برگزیدند.
آئین مهرپرستی قبل از ظهور آئین زرتشت در ایران رواج داشته است و تا مدتها بعد از ظهور زرتشت ادامه داشته است.
روستای باستانی میمند به دلیل استحکام دفاعی در طول تاریخ کمتر دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی شده است و بیشترین تغییر در آن مربوط به چند دهة اخیر است.
این تمدن در ابتدا برگرفته از آئین مهرپرستی و بعد از آن آئین زرتشت بوده است.
در دوران ساسانیان شهربابک به عنوان زادگاه اردشیر بابکان سرسلسلة ساسانیان مورد توجه خاص آنها بوده است. در شاهنامه فردوسی اردشیر زاده ساسان (از نوادگان دارا) با دختر بابک (حاکم محلی در ایالت پارس) بوده است. البته طبری اردشیر را پسر بابک پسر ساسان می داند که در پیرامون اصطخر (شیراز بعد از ویران شدن اصطخر بوجود آمده است) زاده شده است و که در ۷ سالگی به دارابگرد فرستاده می شود. به هر حال شهربابک مربوط به خانواده اردشیر بابکان سر سلسله ساسانیان است که با شکست دادن اردوان پنجم به امپراطوری اشکانیان در ایران خاتمه می دهد و امپراطوری ساسانیان را شکل می دهد. البته امپراطوری ساسانیان به همراه شهر استخر در دوران عمر بن الخطاب و عثمان (خلیفه دوم و سوم بعد از رحلت پیامبر اسلام) نابود و ویران گشتند.
پس از ظهور اسلام و تروریج آن در ایران مردم میمند که به آئین زرتشتی معتقد بودند به اسلام گرویده و در ادامه مثل اکثر ایرانیان به مذهب شیعه روی آوردند.
اشیایی که در روستای ۳ هزار ساله میمند یافت شده است متعلق به دوران ساسانیان است.
در گویش اهالی میمند هنوز واژه های پهلوی ساسانی وجود دارد.
آب و هوای روستای میمند کوهستانی است و زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل دارد.
دشتهای روستای میمند در گذشته پوشیده از درختان بادام و پسته کوهی بوده است و امروز هم کم و بیش این درختان در دشتهای اطراف دیده می شوند.
شغل اصلی مردم روستای میمند دامداری است.
اهالی میمند در چهار ماه اول سال به دشت می روند به دامداری می پردازند و در چهار ماه دوم سال مشغول باغداری می شوند و به عبارتی میمند سکونتگاه زمستانی آنها در چهار ماه سوم سال برای آنها است.
در گذشته، زمستانهای اهالی میمند به ساخت صنایع دستی همچون نمدمالی، فرش بافی، گلیم بافی و سبدبافی می گذشت.
آدرس روستای صخره ای میمند:
ایران، کرمان، رفسنجان، شهربابک، روستای صخره ای میمند